De laatste liedjes op de oude manier...
"Het is klaar."
Ton over zijn 'allerlaatste' liedjes.

'May You Fare Well' en 'The Dark Blue Galican Sky' zijn de laatste twee nummers die ik heb geschreven vanuit een onderwerp.
Zo heb ik bijna altijd gewerkt. Er was iets waar ik over wilde schrijven en van daaruit maakte ik dan de muziek en de tekst.
Mijn nieuwe werk gaat uit van wat ik 'mooi' of bijzonder vind klinken, en dan zie ik wel of daar al dan niet tekst bij komt. Dat is fundamenteel anders, maar in feite ga ik terug naar mijn 'roots'. Toen ik acht was maakte ik vrijwel uitsluitend op die manier muziek: improviserend en luisterend... Pas na mijn twaalfde begon ik muziek te schrijven vanuit een onderwerp. Ik heb tot nu toe zo'n 250 nummers geschreven, los van het 'klassiekere' werk en het ondefinieerbare gedoe, en de laatste twee liedjes voelen als een afsluiting van een best wel beladen periode. Ook al omdat de onderwerpen lang niet altijd vrolijk waren. Op z'n zachts gezegd.

Dat ik het echt heb gehad bleek ook toen iemand me voorstelde om van een van de laatste nummers twee aparte nummers te maken. Op zich, zowel inhoudelijk als muzikaal gezien was het geen slecht idee, maar alles in mij riep zonder enige aarzeling: echt niet, dit was 't, ik ben er volledig mee klaar. En zo is 't. Wat niet wil zeggen dat ik me niet verheug op het afmaken van deze nummers in de studio, of het uitkomen van de Nederlandstalige cd, waarschijnlijk eerste kwartaal 2020*. Ik ben nog steeds heel blij dat ik al die nummers heb mogen en kunnen schrijven, maar genoeg is genoeg.
*werd 4e kwartaal 2023 met toch nog een paar extra liedjes geschreven op de 'oude' manier.

Het is wel typisch, maar voor zover ik weet toevallig dat de laatste twee liedjes allebei over 'afscheid' gaan. "May You Fare Well' spreekt voor zich, 'The Dark Blue Galican Sky' is in feite een big band compositie, en ook bedoeld als afscheidslied: het laatste nummer aan het einde van een TimeCarriers optreden.
En opgedragen aan Maria Helena, een vriendin in Brazilië.

Het Taro van Vero
De afbeelding bij 'The Dark Blue Galican Sky', zie hierboven, is de voorkant van een van de kaarten van het 'Taro van Vero', gemaakt door Veronique Hogervorst. De afbeelding is ietwat bewerkt om nog meer de sfeer te krijgen van het nummer.

Ik heb, het is nu eind september 2017, nog ongeveer 12 maanden nodig om nummers die ik nog heb liggen (en die we wel live tijdens optredens hebben gespeeld, ook vroeger met onder andere 'Strange Men Appear') een studiovorm te geven en dan is het klaar. De meeste nummers zijn al gedeeltelijk opgenomen.
En dan op naar mijn nieuwe werk, daar heb ik ontzettend veel zin in.
Overigens houdt dat niet in dat er geen muziek meer zal verschijnen vergelijkbaar qua inhoud met bijvoorbeeld 'Ruby/Steery Hill' of 'Farmer John's Beautiful War'. Ook zo'n tekst kan zo maar ontstaan uit hoe iets klinkt, hoe iets voelt, en dan zelfs nog wel behoorlijk feller worden dan in die nummers... https://youtu.be/iTUbZaBvX-A (met Kim Foster).

'May You Fare Well' en het onbekende...
HIER een link naar een schets van het lied op YouTube...

DEFEATING MP3 AND PRODUCING MORE EXITING MUSIC

Ergens anders is een uitgebreidere tekst over de liedjes en de achtergronden. Daar lees je:

over anarchisme en het boek met bijna die naam,
over dinkey toys,
over keukenmeisjes en waarom zij superieur zijn,
over wel of geen keuzevrijheid en over verantwoordelijkheid,
over geen liefdesliedjes behalve één,
over craycin,
over engelstalig, nederlands en over dialect,
over grote en kleine festivals,
over 'sky is stadium', 'greetings from your good leader' en 'return of the century',
over onbekend blijven en onbelangrijk zijn,
over het weer,
over Groningen, De Hondsrug en de Limburgse heuvels,
over de woede over de niet gelijke rechten van vrouwen,
over de strijd tegen internationale bedrijven, hun eigenaren en hun politieke zetbazen,
over het al dan niet hebben van een ziel,
over hypocrisie,
over géén polonaise maar wel de wals,
over architecten en hun prestaties...,
over een treinreis natuurlijk,
over naar bed gaan met Amy, (er zijn mensen die in dit hele rijtje alleen deze regel zien en ik benijd ze... :-)
over muziek als de wind door het bos en door struiken,
over de absolute stilte temidden van kabaal,
over regen,
over dat tijd plat is,
over sitting on the cosy porch of magical dustman George McCloud en over de magical dustmen,
over bad bad bad holster,
over Ruby en Steery Hill, en over Schotland,
over Another Try en het leven bij de rivier de Maas,
over wandelen in het park en al die standbeelden,
over farmer John's prachtige oorlog,
over de 60 secs van Amy (andere Amy) en Is your name Lee,
over Stefan, Dog Licks en De Wisch,
over Meinke bij het hek,
over voetgangers op fietsen,
over het houden van weer en van vampieren, (niet in een kooitje)
over Dereine en de woestijn,
over de boogie woogie en Ranja who's having fun, (with everyone :-)
over big band crooner muziek,
over hoe sarcastisch kun je zijn in muziekteksten,
over 'onder de wolken en boven de zon',
over de woorden op haar witte t-shirt,

en over hoe de muziek, de teksten, het schrijven, de schilderijen en tekeningen, de video's en de films met elkaar zijn verbonden.

                                                            terug naar boven